Zwrot opłat i prowizji

Zwrot opłat i prowizji

Sankcja kredytu darmowego


W przypadku zastosowania sankcji kredytu darmowego (SKD), kredytobiorca ma prawo do zwrotu wszystkich opłat i prowizji, które zostały naliczone na podstawie umowy kredytowej. Dotyczy to przede wszystkim prowizji za udzielenie kredytu oraz innych opłat administracyjnych, takich jak opłaty za prowadzenie rachunku czy inne koszty związane z obsługą kredytu. Co więcej, kredytobiorca zwraca jedynie kwotę kapitału kredytu, bez odsetek, co oznacza, że kredytodawca musi zwrócić wszystkie odsetki już naliczone i zapłacone przez kredytobiorcę. Proces zwrotu rozpoczyna się od identyfikacji naruszeń przepisów prawa w umowie kredytowej, co może wymagać analizy przez prawnika. Następnie kredytobiorca składa pisemne oświadczenie kredytodawcy, wskazując konkretne naruszenia i żądając zwrotu kosztów. Jeśli kredytodawca nie uzna roszczenia, kredytobiorca może podjąć negocjacje lub skierować sprawę do Sądu. Postępowanie sądowe może być długotrwałe ale w przypadku wygranej Sąd zasądza zwrot wszystkich nieprawidłowo naliczonych opłat i prowizji. Po uznaniu sankcji kredytu darmowego, kredytodawca dokonuje zwrotu wszystkich należnych kosztów na rzecz kredytobiorcy.

Zwrot prowizji za udzielenie kredytu czy pożyczki przy wcześniejszej spłacie zobowiązania


Zwrot prowizji za udzielenie kredytu czy pożyczki przy wcześniejszej spłacie zobowiązania to możliwość odzyskania części kosztów poniesionych przez kredytobiorcę. Zwrot może dotyczyć zarówno kredytów konsumenckich, jak i hipotecznych. W przypadku kredytu konsumenckiego podstawą prawną do zwrotu prowizji jest art. 48 i art. 49 ustawy o kredycie konsumenckim. Zgodnie z nimi konsument ma prawo w każdym czasie do spłaty całości lub części kredytu przed terminem określonym w umowie a kredytodawca nie może uzależnić wcześniejszej spłaty kredytu od jego poinformowania przez konsumenta. W przypadku spłaty całości kredytu przed terminem określonym w umowie, całkowity koszt kredytu ulega obniżeniu o te koszty, które dotyczą okresu, o który skrócono czas obowiązywania umowy, chociażby konsument poniósł je przed tą spłatą. Przykładem takiego kosztu jest właśnie prowizja za udzielenie kredytu czy pożyczki. Analogiczna podstawa prawna dotycząca kredytu hipotecznego znajduje się w art. 38 i 39 ustawy o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami z dnia 23 marca 2017 r. Należy zaznaczyć, że aby posiadać uprawnienie do zwrotu części pozaodsetkowych kosztów kredytu, w tym prowizji w związku z wcześniejszą spłatą kredytu, umowa musi być zawarta po wejściu w życie przepisów wyżej przytoczonych ustaw. Tak więc w przypadku kredytu konsumenckiego umowa musi być zawarta po dniu 18 grudnia 2011 roku, a odnośnie kredytu hipotecznego umowa musi być zawarta po dniu 22 lipca 2017 roku.

Odzyskanie ubezpieczenia pomostowego


Zwrot ubezpieczenia pomostowego jest możliwy dzięki nowelizacji ustawy o kredycie hipotecznym, która weszła w życie 17 września 2022 roku. Zgodnie z nowymi przepisami, banki zobowiązane są zwracać ubezpieczenie pomostowe, które jest naliczane od momentu zaciągnięcia kredytu do chwili dokonania wpisu hipoteki do księgi wieczystej. Ubezpieczenie pomostowe zabezpiecza bank przed ryzykiem braku wpisu hipoteki, jednak ustawodawca uznał, że w niemal każdym przypadku wpis do hipoteki jest dokonywany zgodnie z wnioskiem, w związku z czym ryzyko to jest minimalne, dlatego omawiane koszty powinny być zwracane kredytobiorcom. Procedura zwrotu ubezpieczenia pomostowego zależy od banku, ale zazwyczaj odbywa się automatycznie po dokonaniu wpisu do księgi wieczystej. Bank ma na to 60 dni od dnia wpisu. Zwrot może być dokonany bezpośrednio na rachunek bankowy klienta lub zaliczony na poczet spłaty kredytu hipotecznego. Dzięki tym przepisom, kredytobiorcy mogą odzyskać znaczne kwoty, które wcześniej byli zobowiązani płacić na rzecz ubezpieczenia pomostowego, co może stanowić dużą ulgę finansową, szczególnie przy wysokich kosztach kredytu hipotecznego.

Zwrot oplat i prowizji

Odzyskanie ubezpieczenia niskiego wkładu własnego


Ubezpieczenie niskiego wkładu własnego (UNWW) stanowi zabezpieczenie interesów banku, a nie kredytobiorcy. Odzyskanie kosztów ubezpieczenia jest możliwe, jeśli umowa kredytowa zawierała niedozwolone klauzule dotyczące tego ubezpieczenia. Klauzule te były często niejasne, nieprecyzyjne i naruszały prawa konsumentów. Banki często przerzucały na kredytobiorców wszystkie koszty związane z tym ubezpieczeniem, a kredytobiorcy nie mieli możliwości negocjacji jego warunków. Proces odzyskania kosztów ubezpieczenia niskiego wkładu własnego zaczyna się od weryfikacji umowy kredytowej pod kątem obecności klauzul niedozwolonych. Następnie należy złożyć reklamację do banku, a w przypadku jej odrzucenia, można zwrócić się do Rzecznika Finansowego lub złożyć wniosek do Arbitra Bankowego. Ostateczną opcją jest wniesienie sprawy do Sądu. Zwrot kosztów obejmuje wszystkie niesłusznie pobrane składki na ubezpieczenie oraz odsetki ustawowe od tych kwot. Warto zauważyć, że roszczenia o zwrot składek przedawniają się po 10 latach, więc ważne jest aby działać szybko. W przeszłości Sądy wielokrotnie orzekały na korzyść kredytobiorców, uznając postanowienia dotyczące UNWW za niedozwolone i nakazując bankom zwrot niesłusznie pobranych składek.

kancelaria lidia makarska 2
upadłość konsumencka

FAQ


Masz pytania? Znajdź odpowiedzi poniżej lub skontaktuj się z kancelarią.


Masz pytania? Zostaw kontakt, odezwiemy się!

    Imię i nazwisko (wymagane)

    Adres email (wymagane)

    Telefon (wymagane)

    Preferowany rodzaj kontaktu


    Przysługuje Pani/Panu prawo dostępu do przetwarzanych danych osobowych i ich poprawiania, a także prawo żądania zaprzestania przetwarzania danych i wniesienia sprzeciwu na warunkach określonych prawem. Udostępnienie danych osobowych jest dobrowolne. Czytaj więcej na: Polityka prywatności